Duizend lagen appeltaart

5 van 1 stem

4 personen

Ah appeltaart! Een favoriet als je het aan mij vraagt. Oké, stel je dit voor: een appeltaartje met flinterdunne laagjes appel, besprenkeld met geurige kaneel, met een bodem van knapperig bladerdeeg en afgemaakt met een heerlijk zoutige karamelsaus. Klinkt geweldig toch? Wat dacht je dus van duizend laagjes appeltaart? Een toren van appel en kruiden, daaroverheen een nog een wolkje vanille-ijs en die zoutige karamelsaus.

Direct naar het recept

Geschiedenisles

Appeltaart heeft een grote geschiedenis en is in de loop der eeuwen enorm geliefd geworden in allerlei culturen. Het is zelfs zo dat de oudste recepten voor appeltaart al teruggaan tot de middeleeuwen in Europa! De basis was toen erg simpel: wat appels, deeg en soms honing of wat kruiden. Tegenwoordig heeft bijna elk land zijn eigen versie, van de Nederlandse appeltaart tot de Franse tarte tatin en de Amerikaanse apple pie.

Een bijzonder mini-architectuurproject

En wat maakt het idee van een duizend lagen appeltaart nou zo leuk? Juist, het spelen met al die laagjes. De laagjes zijn een manier om smaken beter te laten samensmelten en om textuur aan een gerecht zoals deze te geven. Als je elke appelplak een vleugje boter en kaneel meegeeft, krijg je een diepte aan smaak die je met grove stukken appel nooit helemaal zou bereiken. Dit type appeltaart lijkt dan ook een beetje op een Franse mille-feuille, wat letterlijk “duizend bladeren” betekent. Daar is het idee om met heel dunne laagjes iets te bouwen dat er verfijnd uitziet, maar vooral heerlijk smaakt!

Bovendien, vind je niet dat er iets magisch in dat laagje voor laagje opbouwen zit? Het is alsof je een mini-architectuurproject aan het maken bent in de keuken. En als je dan uiteindelijk een hap neemt, proef je alle verschillende smaken die samenkomen in één perfect evenwichtige bite. Dat maakt de ervaring van het eten van deze duizend lagen appeltaart ook zo bijzonder! Het is dus niet zomaar een appeltaart, het is een klein kunst werk in duizend laagjes.

Laten we gaan beginnen! Kijk hieronder voor het recept.

Verwarm de oven voor op 200 °C (hetelucht 180 °C). Doe de boter met de suiker en kaneel en vanille in een steelpan. Verwarm op laag vuur tot de boter is gesmolten.
Schil de appels en verwijder het klokhuis met de appelboor. Snijd de appel met de mandoline in flinterdunne plakjes.
Dip de plakjes appel een voor een in het botermengsel en stapel op elkaar in de ramequins. Zet de bakjes, als ze vol zijn, in de oven. Bak 10 minuten.
Snijd ondertussen cirkels zo groot als de ramequins uit het bladerdeeg. Dat gaat het best met een ronde uitsteekvorm of een kommetje. Klop het ei los.
Haal de appeltaartjes uit de oven en leg op elke ramequin een stuk bladerdeeg. Bestrijk met het ei en bak 20 minuten in de oven.
Maak ondertussen de karamelsaus. Laat de suiker met 75 ml water in een steelpan smelten op middelhoog vuur, zonder te roeren. Boen ondertussen de citroen schoon, rasp de gele schil en pers de helft uit.
Voeg, als de suiker amberkleurig is, de boter toe. Pas op voor spetters! Roer door met een garde. Voeg de citroenrasp en het sap toe en schenk dan de slagroom erbij. Voeg het zout toe en haal de pan van het vuur. Bewaar de karamel in een bakje.
Haal de taartjes uit de oven en laat 10 minuten afkoelen. Draai de taartjes om op een bord. Doe op elk taartje een schep ijs en besprenkel met de karamelsaus.