A: ‘Hi lieverd.’
M: ‘Hi mam.’
A: ‘Hoe ga je?’
M: ‘Lekker hoor. Ik kan merken dat het vakantietijd is.’
A: ‘Ja, veel mensen zijn weg.’
M: ‘Dat scheelt enorm. Het is zo heerlijk rustig overal. Loop een winkelcentrum in en je kan er een speld horen vallen.’
A: ‘Ok. Ja, op de snelweg is het ook heel rustig. Geen files. Je kunt zo doorrijden.’
M: ‘Ik voel me ook zo relaxed. Ik ben lekker de groenten uit de tuin aan het inmaken.’
A: ‘Maak je voor mij ook wat?’
M: ‘Tuurlijk, ik heb voor jou een paar eenpersoonspotjes gemaakt.’
A: ‘Dank je lieverd. Wat zorg je toch goed voor je oude moeder.’
M: ‘Altijd toch. En er zit een cheesecake in de oven, want het is nationale cheesecake-dag. Dat moet natuurlijk gevierd worden.’
A: ‘Welke maak je?’
M: ‘Ik heb een heel oud recept gekozen. Wist je dat de Oude Grieken en de Romeinen al cheescake maakten?’
A: ‘Dat is wel een heel oud recept. Heb je die recepten dan?’
M: ‘Ja, die heb ik.’
A: ‘Hoe kom je daar aan?’
M: ‘Oh, jaren geleden ben ik daar eens flink ingedoken. Maar ik maak geen Grieks of Romeins recept. Ik heb een oud-Hollands recept gekozen uit Aaltje de volmaakte en zuinige keukenmeid. Dat is een boek uit 1873.
A: ‘Wow. En wie is Aaltje?’
M: ‘Ja, dat heeft een historica eens voor me uitgezocht. Aaltje is de schrijfster van het kookboek. En kennelijk de volmaakte en zuinige keukenmeid.’
A: ‘Keukenmeid, ik krijg daar meteen beelden bij van dienstmeisjes die zich in een groot chique huis in het zweet werken en afgeblaft worden door de vrouw des huizes. Zo akelig ouderwets. Maar zuinig, zo modern. De tijd van verspilling is wel een beetje voorbij, gelukkig.’
M: ‘Het is net als met alles, als je maar lang genoeg wacht, komt het vanzelf weer in de mode.’
A: ‘Aaltje was sowieso een moderne vrouw, lijkt me, als ze al een kookboek schreef.’
M: ‘Ja, een vrouw met een missie. Haar boek was het populairste kookboek uit de 19e eeuw, schijnt.
A: ‘Waar werkte ze?’
M: ‘Dat blijft een beetje onduidelijk. Het schijnt dat ze kookte op de Amsterdamse Keizersgracht, maar bewijs daarvoor is er niet. Haar boek richtte zich in ieder geval niet op de chique, verfranste Nederlandse bovenklasse, maar op de zuiniger burgerij. Hoe leuk is dat?’
A: ‘Heel leuk, maar is het ook lekker, die cheesecake bedoel ik.’
M: ‘Mam, ik geef je een waardevol geschiedenislesje en jij denkt alleen maar aan eten.’
A: ‘Sorry, ga verder.’
M: ‘Ja, wacht, ik lees het even voor… Ze heeft het boek geschreven voor koks, keukenmeiden en huismoeders, leerende, op de minst kostbare, gemakkelijkste en smakelijkste wijze, het braden, koken, stoven, inleggen, konfijten, droogen van onderscheidene spijzen, en het bereiden van eenige welsmakende gebakken, geleijen, crêmes enz., alle welke meerendeels in een burger-huishouden worden aangeregt; gevolgd door eene huis-apotheek, bevattende een aantal beproefde en heilzame huismiddelen, Volume 1 (1803, deze versie 1845). Staat op het boek.’
A: ‘Dat is een mond vol. Maar ja, het vult de maag niet. Waar staat dan die cheesecake waar je het over had?’
M: ‘Mam, ik vertel je iets heel interessants.’
A: ‘Ja, machtig interessant. Of nou, machtig is het niet. Normaal wel, dan kan cheesecake flink machtig zijn, maar…’
M: ‘Mam…’
A: ‘Sorry, sorry, ik dwaalde even af. Ik bedoelde te zeggen. Hoe gaat die cheesecake smaken?….. Mil? Ben je er nog’
M: ‘Dit nummer is niet in gebruik. Probeert u het later nog eens.’
A: ‘Ah, hang nou niet op, het was maar een grapje, Mil…?’
