M: ‘Hi mam, Ik vond het super leuk dat je bij Qmusic was.’
A: ‘Ik ook. Ik vond het echt heel leuk. Grappig, dat we samen toch weer uitkomen bij muziek.’
M: ‘Ja, net als vroeger in de MTV-tijd.’
A: ‘Ja, ‘s-ochtends gelijk tv aan en muziekvideo’s op. Langzaam wakker worden op Britney Spears, Mariah Carey, Backstreet Boys.’
M: ‘En TLC, Cristina Aquilera. Weet je nog dat we naar haar concert waren geweest?’
A: ‘Ja, echt. Dat is nog steeds een van mijn mooiste herinneringen.’
M: ‘Ja, wij samen huilen op ‘Oh mother’.’
A: ‘Dat is zo’n mooi nummer.’
M: ‘De tekst leek wel voor ons geschreven.’
A: ‘Ja, heel bijzonder. Zo zie je maar, ook Chrisina Aquilera heeft het niet makkelijk gehad.’
M: ‘Als in: ‘iedereen heeft wat?’
A: ‘Ja, toch. Ieder mens komt zo zijn obstakels tegen in het leven. Weet je dat ik na het overlijden van oma, wekenlang uren achter elkaar ‘Oh mother’ afspeelde. Omdat het ook op haar en mij van toepassing was.’
A: ‘Ik denk nog steeds op heel veel vrouwen en moeders.’
M: ‘Ja. En mannen. Het gevoel dat het oproept, is heel universeel.’
A: ‘Ja, maar weet je dat het niet eens in Amerika is uitgebracht als single, alleen in Europa. Dat verwacht je toch?’
A: ‘Nee, echt niet.’
M: ‘Ja, en hier heeft het niet eens de top veertig gehaald.’
A: ‘Onbegrijpelijk. Misschien is de tekst te confronterend?’
M: ‘Nee, dat denk ik niet. Ik weet het niet. Ik vind het een tijdloos nummer. Maar goed, ik vind liedjes waarin een ode aan moeders worden gebracht altijd leuk.’
A: ‘Mama, van Spice Girls!’
M: ‘Ja, ook goud! Zijn we ook nog geweest bij dat concert. Heb je de beveiliging nog omgekocht zodat we vooraan mochten staan.’
A: ‘Ja, dat kon toen nog. Maar weet je dat dat voor mij de doorslag gaf om mee te doen met Qmusic?’
M: ‘Wat?’
A: ‘Dat Mattie vertelde dat toen hij het huis uit ging, hij aan zijn ouders een brief had geschreven waarin hij ze bedankte voor alles. Dan ben ik om. Toen dacht ik, ik doe mee. Met zo’n lieve actie steel je gegarandeerd de harten van alle moeders. Ik heb oma vroeger ook een brief geschreven, waarin ik schreef hoeveel ik van haar hou.’
M: ‘Je bedoelt: Mil wanneer krijg ik nou eens een brief van jou?!’
A: ‘Nee, dat zeg ik niet. Ik zeg alleen dat het een mooie manier is om je liefde aan je moeder of je ouders te laten blijken.’
M: ‘Dus met andere woorden waar blijft die brief?’
A: ‘Nou nee, maar in een brief kun je wel makkelijker alles zeggen.’
M: ‘Wij kunnen elkaar toch alles zeggen?’
A: ‘Ja, dat bedoel ik ook niet. Maar ik kom uit een gezin waar we niet zo snel ‘ik hou van je’ tegen elkaar zeiden. Integendeel. Het aan iemand schrijven is dan een stuk makkelijker.
M: ‘Wie schrijft er tegenwoordig nou nog een brief? Alles gaat over de app.’
A: ‘Ja, precies, alles gaat over de app…?’
M: ‘Ja, en wat wil je nou zeggen?’
A: ‘Niets maar een brief…is voor altijd. Het is toch heel anders dan een app. Het is tastbaar en de geur van het papier…’
M: ‘Je zit dus eigenlijk op een brief van mij te wachten?’
A: ‘Nou, ja ach…, maar nu je het toch aanbiedt…’
M: ‘En dit komt nu allemaal naar boven borrelen, omdat Mattie een brief aan zijn ouders heeft geschreven…?’
A: ‘Het is wel heel lief. Toch?’
M: ‘Misschien moeten we dat bellen met Qmusic toch nog eens heroverwegen. Ik weet niet of ik Mattie nou zo’n goede invloed vind.’
