A: ‘Hey lieverd, was het leuk?’
M: ‘De uitreiking van de RadioRing bedoel je? Ja, heel leuk.’
A: ‘Oh fijn. Wat ga je doen vandaag? Mooi rood shirt heb je aan? Lekker fel. Ga je de ring in? Om maar even in de sferen van de RadioRing te blijven.’
M: ‘Duuh, wat flauw.’
A: ‘Eens, wist je trouwens dat boksers die rood dragen vaker winnen?’
M: ‘Dat is een achterhaalde theorie moeders. Dat leek zo, omdat er toen nog niet aan elektronische puntentelling werd gedaan.’
A: ‘Oh.’
M: ‘Ja, de scheidsrechters werden beïnvloed door het idee dat rood vaker wint en dus won rood. Het was subjectief. Net zoals jij nu.’
A: ‘Kind, wat weet je toch veel. Ik ben onder de indruk.’
M: ‘Dank je moeders. Wat ga jij doen vandaag?’
A: ‘Ik ga nu eerst even wat bewegen.’
M: ‘Oh lekker.’
A: ‘Ja, er begint een vetrandje op mijn buik te groeien. Daar moet ik even mee in gevecht. En daarna ga ik een stukje kip koken voor mijn kleine diva.’
M: ‘Oh, ik hoor haar al blaffen. Ze heeft gehoord wat je zei. Ze heeft zeker trek.’
A: ‘Dat is ook zeldzaam. Ze eet zo weinig. Het is altijd een gevecht om er wat in te krijgen.’
M: ‘Ja, daar heb ik geen last van. Nu je het er over hebt. Ik heb ook trek.’
A: ‘Ik ook. Niet in gekookte, maar in gebakken kip. Ik heb alleen geen boter meer in huis.’
M: ‘Oeh, dat is vervelend. Is je boter nu alweer op? Ik heb je laatst een hele voorraad laten bezorgen.
A: ‘Ja, is alweer op.’
M: ‘Komt zeker door de kaasschaaf, of niet?’
A: ‘Ja, door de kaasschaaf. En de ijskast natuurlijk.’
M: ‘Je moet de boter ook niet in de ijskast bewaren, mam. Maar gewoon in een botervloot erbuiten.’
A: ‘Ja, ja. Ik bewaar het nou eenmaal liever in de ijskast.’
M: ‘Maar daardoor is het niet smeerbaar.’
A: ‘Dat hoeft toch ook niet.’
M: ‘Maar mam, het is niet normaal hoor, dat je je boter met een kaasschaaf in plakjes op je brood doet.’
A: ‘Waarom niet? Zo deed je oma het ook altijd.’
M: ‘Precies. Maar inmiddels weten we wel dat iedere dag zulke dikke plakken romig vet niet goed is voor een mens.’
A: ‘Ook al niet goed voor ons is. Ik word zo moe van alles wat niet goed is. Jouw oma is er zesentachtig mee geworden. En voordat je het weet is de theorie morgen weer anders.’
M: ‘Nee, dat is morgen niet anders. En dan klaag je ook nog over een vetrandje op je buik. Vind je het gek! Dat je een vetrandje op je buik krijgt.’
A: ‘Ja, maar dat komt door de overgang.’
M: ‘Mam, ook al ben je in de overgang, zonder een pak boter elke drie dagen, krijg jij geen vetje.’
A: ‘Misschien heb je gelijk. Nou vooruit. Ik zet de boter wel buiten de ijskast. Kan ik het smeren de volgende keer. Bah. Zo ongezellig al dat verstandige gedoe.’
M: ‘Minder vet is ook beter voor je hart.’
A: ‘Ja, ja, vanaf vandaag ga ik erop letten. Niet te veel vet meer! Ik zet de boter nu buiten de ijskast. Oh nee, dat gaat niet. Ik heb geen boter meer. Die is op.’
M: ‘Wat ga je nu eten dan?’
A: ‘Goede vraag. Ik heb bijna niets meer in huis. Oh, jawel wacht ik heb nog roze koeken. En een bus spuitslagroom. En kip dan. Maar om die nou gekookt te eten, daar heb ik echt geen trek in.’
M: ‘Mam, wat hoor ik nou? Is dat die bus spuitslagroom? Je gaat toch geen roze koeken met slagroom eten? Je weet wat we net afgesproken hebben, toch?’
A: ‘Ja, ja, dat weet ik maar je kan van mij niet het onmogelijke vragen. Ik begin morgen wel aan het minder vet programma.’
