M: ‘En? Heb je nog gekeken?’
A: ‘Ja zeker. De laatste aflevering en twee vooruit. Heerlijk.’
M: ‘Wie vind jij de leukste?’
A: ‘Ik ben fan van Debbie. Ik vind haar zo’n leuk mens.’
M: ‘Ik ook! Ze heeft zo’n vriendelijk karakter.’
A: ‘Maar wat een vreemde keuze heeft ze soms. Die Han past toch helemaal niet bij haar. Hoe heeft ze dat nou niet kunnen zien?’
M: ‘Dat snapt ze zelf ook niet, volgens mij. Ze was hem continu aan het ontlopen.’
A: ‘Ja, maar nu eindelijk…’
M: ‘Stil nou! Niet verklappen, ik ben nog niet zo ver.’
A: ‘Oh, sorry, ik zeg niks meer.’
M: ‘Het idee van een eigen B&B trekt mij ook wel, hoor.’
A: ‘Ja, mij ook. Net als Bram, ergens in Zweden.’
M: ‘Ja, daar is het heel mooi. Maar wel veel muggen.’
A: ‘Muggen? Welnee, joh, dat valt wel mee, alleen in de buurt van water.’
M: ‘Nou, ik hoorde van een vriendinnetje, die stond in Zweden op een camping, helemaal lek geprikt en geen druppie water in de buurt.’
A: ‘Zweden is groot, he. Nee, mij lijkt het wel wat, daar.’
M: ‘Zou je dat echt doen?’
A: ‘Ja, lijkt me heel gezellig. Mensen zijn altijd blij als ze op vakantie gaan, je bent nooit alleen. Ja, lijkt me wel wat.’
M: ‘Echt? En wij dan?’
A: ‘Dan komen jullie toch lekker vaak langs.’
M: ‘Nee, want ik begin mijn eigen B&B. Ergens in Italië in een oude boerderij, met een grote moestuin.’
A: ‘Oh, …en wat moet je daar doen dan?’
M: ‘Lekker de hele dag in de keuken. Koken voor de gasten.’
A: ‘Ah ja, maar Italië is warm, hoor. En het wordt daar steeds warmer. Kijk naar de weerberichten van de afgelopen weken, het is daar bloedheet. En dan de hele dag zweten boven het fornuis?’
M: ‘Ach, het is altijd al heel warm geweest in Italië. Wij Hollanders willen het tempo van thuis draaien en dat gaat gewoon niet. Het weer past zich niet aan ons aan. De Italianen hebben zich aangepast aan het weer. Nee, ik ga naar Italië.’
A: ‘Jij gaat naar Italië? Heb je al plannen dan?’
M: ‘Ik heb al wel wat gezien. Mooi op een berg, geen telefoon, geen internet. Totale rust.’
A: ‘Geen telefoon, geen internet?’
M: ‘Ja. Maar het is nog niet heel concreet.’
A: ‘Niet heel concreet?’
M: ‘De kinderen moeten eerst nog wat groter zijn.’
A: ‘Wat versta je onder ‘wat groter’?
M: ‘Precies wat ik zeg. Wat groter.’
A: ‘Oh.’
M: Je bent toch niet bang dat je ons niet meer kan bereiken, he?’
A: ‘Nee, maar wanneer zie ik je dan?’
M: ‘Wat bedoel je?’
A: ‘Nou, als ik mijn B&B in Zweden heb en jij in Italië, zonder telefoon en zonder internet? Dan zien en spreken we elkaar nooit meer!’
M: ‘Oh jee, inderdaad. Wat een ellende. Oh nee, dat werkt niet.’
A: ‘Nee, dat werkt niet. Ik krijg het er al benauwd van, als ik eraan denk.’
M: ‘Weet je, wij blijven lekker zitten waar we zitten.’
A: ‘Ja, kijken we vanavond wel weer een aflevering B&B.’
