M: ‘Heb je er weer één?’
A: ‘Pffft jaaa. Om gek van te worden. Maar het is gelukkig al minder dan het was. Die hormoontherapie helpt wel. Ik sta niet meer de hele nacht in brand. Maar het is toch wat, hè. De eerste helft van je leven als vrouw wordt je geplaagd door helse buikkrampen en de tweede helft door opvliegers en nachtzweten.’
M: ‘Nou, ik lees toevallig het boek ‘Wij zijn onze hormonen.’ van Max Nieuwdorp. En daarin staat dat je houding van invloed is op hoe je de overgangsjaren beleefd.’
A: ‘Ach, vlieg toch op met je ‘houding’! Die van mij is prima maar dat neemt niet weg dat het zweet me regelmatig over de rug loopt.’
M: ’Nee, luister nou even. Vrouwen in Aziatische landen schijnen weinig tot geen opvliegers te hebben. Bij westerse vrouwen is dat klacht nummer één. En niet-westerse vrouwen die in de stad wonen hebben meer last van slapeloosheid tijdens de overgang dan familieleden die op het platteland wonen.’
A: ‘Bij dat laatste kan ik me wel wat voorstellen. Meer natuur en minder stad, zal zeker een positief effect op je lichaam en geest hebben.’
M: ’Maar je mindset is net zo belangrijk. Dat heeft het placebo-effect van medicijninname wel bewezen. Ze voeren nu zelfs placebo-operaties uit waarbij mensen die geen operatie hebben gehad zich hersteld voelen.’
A: ‘De geest is ook enorm krachtig, in positieve en in negatieve zin. Daar ben ik het mee eens. En zo ben ik de overgang ook tegemoet getreden. Ik dacht; ik krijg nergens last van, want ik geloof niet in dat gedoe. Het is allemaal psychisch. Niet dus! Ik wist niet wat me overkwam toen de eerste hitte aanval me raakte! Ik lijk mijn moeder wel, net als zij loop ik ook te pas en te onpas met een krant te wapperen.’
M: ’Zo moeder, zo dochter. Dat geldt ook voor de overgang.’
A: ’Nou lieverd, maak je borst dan maar nat.’
M: ’Alvast bedankt dan maar.’
A: ‘Geen dank. Nee, dan hebben mannen het toch een stuk makkelijker.’
M: ‘Mwah. Die schijnen volgens dat boek toch ook hun deel te krijgen. Veroudering zorgt bij vrouwen en mannen voor hormonale verandering. Bij de man neemt vanaf zijn veertigste de testosteronproductie langzaam af. Tot zeventig procent van de normale waardes. Gevolg: een lager libido, minder spiermassa, zwakkere botten en een sombere stemming. Net als bij vrouwen. Dat wist je niet, he?’
A: ’Nooit geweten.’
M: ’En in extreme gevallen kunnen ook zij opvliegers krijgen.’
A: ’Och, jeetje. Die arme mannen.’
M: ‘Ja, stond je weer even te snel klaar met je oordeel, hè.’
A: ’Betrapt. Vergeef de onwetende, want zij weet niet, wat zij niet weet.’
M: ‘Het is je vergeven. Maar serieus. Lees dat boek. Het geeft ook het nut van de overgang aan.’
A: ’Het nut? Wacht even, ik trek even mijn trui uit, want ik heb er weer één. Wat voor nut kan dit in vredesnaam hebben?’
M: ‘De oma-hypothese. Als je zelf geen kinderen meer kunt baren, kun je je energie stoppen in de zorg voor andermans kinderen. Dit heeft een evolutionair voordeel. Er sterven minder jonge kinderen en de moeders zijn vruchtbaarder omdat ze minder tijd en energie aan opvoeden hoeven te besteden. Was getekend: Max Nieuwdorp!’
A: ‘Mmmh. Fantastisch. Fijn te weten dat ik met mijn overmatig gezweet toch nog een bijdrage aan de evolutie kan leveren.’
M: ’En denk daar maar aan bij de volgende opvlieger! Tot later, mam!’
