M: ‘Goedemorgen moeders!’
A: ‘Goedemorgen lieverd. Lekker geslapen?’
M: ‘Mwah, die enkel zit me in de weg. Elke keer als ik me omdraai, word ik er wakker van. Maar goed, ik kan overdag genoeg slapen. Ik kan er toch niet op uit. Dat vind ik wel jammer. Ik had zoveel willen zien en doen deze vakantie.’
A: ‘Ja, heel jammer. Net voordat Phillip het me vertelde, wilde ik je appen over een forest-chef ergens in Trentino. Ik zag het voorbij komen in een commercial op YouTube, maar ik was te laat om te zien wie dat was. Ik dacht misschien weet jij het en kun je erlangs gaan.’
M: ‘Ik zou het niet weten, maar door het bos struinen zit er voor mij voorlopig toch niet meer in.’
A: ‘Hangt ervan af hoe behendig je met je krukken bent.’
M: ‘Heel grappig. Nou, zo behendig ben ik in ieder geval niet. Maar het klinkt wel heel leuk. Koken met een forest-chef.’
A: ‘Heb je nog veel pijn?’
M: ‘Als ik stil zit dan valt het mee. Ik baal gewoon als een stekker. Ik was iedere ochtend lekker aan het wandelen. Minstens tienduizend stappen per keer.’
A: ‘Netjes. Dat is toch zo’n twee uur lopen, denk ik?
M: ‘Zoiets. Daar had ik nu de tijd voor. In alle rust, terwijl iedereen nog te slapen, heerlijk. Maar dat gaat nu niet meer.’
A: ‘Misschien op je kru…’
M: ‘Nee, mam, ook niet op krukken. Je denkt dat je grappig bent, maar ik vind je helemaal niet leuk.’
A: ‘Ok. Sorry. Ik probeer je een beetje op te vrolijken. Maar misschien is dit beter: weet jij dat er net een studie is gepubliceerd, dat je geen tienduizend stappen per dag meer hoeft te zetten, om gezond te blijven? Vierduizend stappen zijn genoeg!’
M: ‘Ja, mam, dat weet ik, want ik heb de hele dag de tijd om het nieuws te volgen. Ik kan nergens heen, weet je nog.’
A: ‘Oh ja, maar dat is toch goed nieuws?
M: ‘Ik zou niet weten waarom. Ik kan toch ook geen vierduizend stappen zetten?’
A: ‘Nee, maar als je weer kunt gaan lopen, dan haal je vierduizend stappen eerder dan tienduizend stappen. Dat doel bereik je eerder. Dus dat is dan toch positief?’
M: ‘Pff, ja, hoor, heel positief, mam, dank je wel, ik zing het uit van vreugde.’
A: ‘Oh, ook niet goed.’
M: ‘Nee, veel slechter zelfs, want als je er over had gelezen, dan had je geweten dat uit dat onderzoek ook blijkt dat vierduizend stappen een minimum is. Hoe meer je loopt, hoe langer je gemiddeld leeft.’
A: ‘Oh.’
M: ‘Ja, met elke duizend extra stappen neemt de kans om te overlijden met 15 procent af. Weet je dat te weinig beweging de vierde grootste doodsoorzaak ter wereld is? Staat allemaal in een artikel van Scientias. Dus…’
A: ‘Dus?’
M: ‘Dus je komt niet bepaald met opbeurende praatjes aanzetten, moeders.’
A: ‘Behalve als…’
M: ‘Behalve als wat?’
A: ‘Nou behalve als je…’
M: ‘Je gaat toch niet weer over die krukken beginnen, he?’
A: ‘Nou…’
M: ‘Dat dacht ik al. Je bent echt niet grappig.’
A:’Echt niet?’
M: ‘Nee.’
A: ‘Ook niet een héél klein beetje?’
M: ‘Nee, mam. Spreek je later, ik ga een tukkie doen.’
