A: ‘Hallo lieverd, hoe was je dag?’
M: ‘Ik lig alweer vroeg op bed. Ik was de hele dag moe. Ik heb zo slecht geslapen.’
A: ‘Oh, wat dan?’
M: ‘Nou, ik pakte gisterenavond een jas uit mijn winterkast, om klaar te leggen voor de volgende ochtend, want het blijft zo fris.’
A: ‘Het is inderdaad nog geen moment lekker warm geweest.’
M: ‘Dat bedoel ik. Dus ik pak die jas en toen vloog er een mot uit.’
A: ‘Och jee, ‘Er zaten twee motten in mijn ouwe jas.’ Ken je dat liedje van Dorus nog?
M: ‘Ja, zeker. Lievelingsliedje van de kids. Maar het waren niet twee motten, het was er maar eentje. Gelukkig.’
A: ‘Dat weet je niet. Misschien is het wel een stelletje, net zoals in het liedje en : ‘vreet hij jouw hele jas kapot, alleen voor haar die dot van een mot’.
M: ‘Heel muzikaal, mama, maar stop alsjeblieft met zingen, ik heb al hoofdpijn door te weinig slaap. Ik ben de hele nacht op zoek geweest naar die mot. Ik wil niet dat hij mijn hele garderobe kapot kauwt.’
A: ‘No worries, dat doet ie helemaal niet. Dat doen zijn of haar larven. Die eten de eiwitten die in wol en leer zitten. En zijde. Van organische materialen. Katoen kan ook.’
M: ‘Hij kwam uit mijn wollen jas vliegen.’
A: ‘Dan zitten daar waarschijnlijk larven in. Jas in de vriezer doen en vier dagen laten liggen. Dan ben je er vanaf.’
M: ‘En die mot?’
A: ‘Tja, blijven zoeken. Wist jij trouwens dat motten ook wel de bijen van de nacht worden genoemd?’
M: ‘Nee, mam, dat wist ik niet, maar gelukkig heb ik een moeder die tijd heeft om heel Wikipedia door te worstelen. Jij bent af en toe zelf net een wandelende Wikipedia. Ik ga jou Miss Wiki noemen.’
A: ‘Dat vat ik op als een compliment. En laat me je dan vertellen dat motten net zo belangrijk zijn voor de bestuiving van planten, bomen en gewassen als bijen. Ze verzetten in dat opzicht net zo veel werk als de bij. Prachtig toch, hoe de natuur vierentwintig uur per dag doorgaat. En voor een bijenfanaat als jij is dit toch een interessant weetje.’
M: ‘Zeker goed om te weten! Maar als die mot zo hard werkt in de bestuiving. Wat doet ie dan in mijn wollen jas? Want daar is geen bloemetje te bekennen.’
A: ‘Goede vraag. Zover was ik nog niet. Wat ik wel weet, is dat het vrouwtje vijftig tot negentig eitjes legt. Welke kast was het, waar die mot uitkwam?’
M: ‘Die naast mijn slaapkamer.’
A: ‘Slaapkamer. Ok.’
M: ‘Ja, wat ‘ok’? Wat is daar ‘ok’ aan?’
A: ‘Nee, niks bijzonders. Heb je nog dat donzen kussen.’
M: ‘Ja, natuurlijk heb ik nog dat donzen kussen. Dat is mijn lievelingskussen.’
A: ‘Ok. Matras ook dons?’
M: ‘Ja, ook.’
A: ‘Ok.’
M: ‘Ja, wat nou ‘ok’?’
A: ‘Nou, je hebt die mot nog niet gevangen en… motten houden ook van dons.’
M: ‘Gatverdamme, ma. Bespaar me in het vervolg je WikiWijsheid. Nu doe ik weer geen oog dicht.’
