M: ‘Hi mam.’
A: ‘Hi lieverd. Goed geslapen?’
M: ‘Ja, prima. Jij?’
A: ‘Ja, ook. Ben je druk vandaag?’
M: ‘Niet echt. Maar het was deze week wel heel druk. Dus het is lekker dat ik het vandaag een beetje rustig aan kan doen.’
A: ‘Oh, fijn.’
M: ‘En jij? Hoe ziet jouw dag eruit?’
A: ‘Ik was net een artikel aan het lezen toen jij belde.’
M: ‘Waarover?’
A: ‘Over dat onze hersenen steeds groter worden.’
M: ‘Oh?’
A: ‘Ja, het schijnt dat jouw hersenvolume al groter is dan dat van oma.’
M: ‘Nou, niks van gemerkt. Zelfs dik in de tachtig was oma me vaak nog te slim af.’
A: ‘Omdat intelligentie en formaat niet altijd met elkaar samenhangen.
M: ‘Oh, dank je. Dus ik ben dom?’
A: Nee, zo bedoel ik het toch niet. Ik bedoel het in het algemeen.
M: ‘Ja, ja.’
A: ‘Weet jij dat de hersenen van mannen groter zijn dan die van vrouwen?
M: ‘Ja, zeker. Maar maakt dat hen niet intelligenter dan vrouwen.’
A: ‘Nou, de mannen die ik in mijn leven gekend heb in ieder geval niet.
M: ‘Qua hersenoppervlak is er ook niet zo veel verschil met de man. De hersenen van vrouwen zijn dan wel kleiner, maar ze zijn ook meer gerimpeld. Daardoor komen ze qua oppervlak overeen met die van mannen.’
A: ‘Mmm, rimpels die ergens goed voor zijn. Ik zou willen dat die onder mijn ogen wat opschoven naar mijn hersenen dan was ik daar van af.’
M: ‘Dat valt toch wel mee?’
A: ‘Dat hangt ervan af wanneer je me ziet. Vroeg in de ochtend of als ik moe ben, lijk ik wel een gekreukelde krant.’
M: ‘Laat eens zien dan.’
A: ‘Hier, kijk. En hier. En hier.’
M: ‘Ja, inderdaad. Je wordt oud, moeders.’
A: ‘Ik hoop het. Maar dan graag met wat minder rimpels.’
M: ‘En vroeger zei je altijd dat je niet kon wachten totdat je zo oud en rimpelig als een walnootje was.’
A: ‘Ja, dat was voordat de rimpels er massaal in vielen.’
M: ‘Ach, het trekt zo wel weer bij. Het is nog vroeg.’
A: ‘Daar proost ik op.’
M: ‘Zit je nou aan de drank?’
A: ‘Nee, gekkie. Dit is Alka.’
M: ‘Alka? Badzout?!’
A: ‘Neee. Alka thee. Pfft.’
M: ‘Oh, rustig, mijn brein moet nog even op gang komen. Het is nog vroeg.’
A: ‘Ja, terug naar het brein. Denk jij dat er op een MRI verschil te zien is tussen mannenhersenen en vrouwenhersenen?’
M: ‘Als je dat zo vraagt, zal dat wel niet zo zijn.’
A: ‘Goed geantwoord. We hebben allemaal een mozaïekbrein met stukjes vrouwelijk en mannelijk brein verspreid over onze hersenen. Is dat niet leuk? Wacht, ik lees het even voor. ‘Elk brein is een uniek ‘mozaïek’ van kenmerken die in meerdere of mindere mate vrouwelijk of mannelijk zijn.’
M: ‘En dat is je ontbijt? Dit soort artikelen?’
A: ‘Nee. Niet mijn ontbijt.’
M: ‘Oh, gelukkig.’
A: ‘Nee, mijn ontbijt is een anatomie les over de hersenen op internet.’
M: ‘Als in snijden in… echte hersenen?’
A: ‘Ja. Van een kalf.’
M: ‘Op de vroege ochtend?’
A: ‘Ja, maar maak je niet druk, hij is een natuurlijke dood gestorven, hoor.’
M: ‘Mmm. Ik weet niet, mam. Misschien moet je er toch wat vaker uit.’
