Vogels

Categories: Artikelen

Vogels

Het was echt weer eens tijd om het huis goed onder handen te nemen.

Kasten van de kinderkamers opruimen, afstoffen, stofzuigen, dweilen, wc-’s poetsen, badkamers cleanen. Ik was om negen uur begonnen en het was inmiddels vier uur. Nu alleen nog de ijskasten uitruimen, schoonmaken en weer geordend inruimen. Maar dat kan morgen ook.  Nu ga ik eerst even genieten van het zonnetje dat al de hele dag als een magneet aan me loopt te trekken. Met een voldaan gevoel over het behaalde huishoudelijke resultaat, plof ik neer in de kussens van de tuinbank. Vogels zingen me toe. Uitbundige zonnestralen verwarmen mijn gezicht. Ik geniet intens.

Dan voel ik een koude flats op mijn gezicht. Op mijn rechterwang landt iets nattigs. Gatver! Een van die vogels die de omgeving zo mooi opluisteren, vloog over en dropt precies boven mij zijn behoefte. Ik hou mijn hoofd horizontaal zodat de smurrie niet verder over mijn gezicht uitloopt. Op de tast zoek ik naar de doos tissues die ergens op de tuintafel staan en mij eerste hulp moet verlenen. Met een ruim aantal tissues veeg ik de vogelpoep van mijn gezicht. Vervolgens was ik in de badkamer met ruim sop mijn gezicht af. En nog eens en nog eens.

Vogelpoep. Ik heb er jaren mee te maken gehad toen ik nog met de vader van mijn kids in een eengezinshuis woonde.  De buurvrouw op de hoek voerde alles wat vloog. Grote aantallen reigers klopten -letterlijk- al vroeg bij haar aan de deur, in afwachting van hun ontbijt. En kwamen terug voor de lunch en het diner. Duiven in enorme aantallen werden door haar gevoederd. En op hun weg naar hun restaurant trokken ze een spoor van uitwerpselen die bij mij en mijn buren onder meer in de tuin landden. Het werd op een bepaald moment zo overdadig dat buiten de was ophangen niet meer kon en theedrinken in de tuin een uitdaging werd. Plonsde er een vogelpoepje in je mok of had je het geluk dat die ernaast viel. Van een vogelpoepje hier en daar raak ik niet van de rel. Integendeel, ik heb altijd geleerd dat vogelpoep op je hoofd geluk brengt. Maar dit werd toch wat veel. Op een gegeven moment werd het de buurvrouw vanuit de woningbouwvereniging en de gemeente verboden de vogels nog aan huis te voeren. De overlast voor de buurt werd te groot.

Maar ze gaf haar liefde voor de vogels niet zomaar op. Nee, in plaats van te stoppen, verplaatste ze haar werkterrein. Het was een bijzonder tafereel om te aanschouwen, als ze op haar fiets, behangen met tassen vol oud brood, stapte en naar haar nieuwe voederplaats fietste. De vogels vlogen in een zwerm achter haar aan, alsof zij een moderne versie van de Rattenvanger van Hamelen was.

Voor ons buurtbewoners kwam aan de overdaad van vogelpoep een einde. Slechts af en toe landde er nog wel eens iets op je hoofd, je schouder of je rug. Maar ach, dat brengt geluk. 

Deze column verscheen eerder in Flair (week 26)

Miljuschka Witzenhausen
Miljuschka Witzenhausen is bekend als tv-kok, all round food expert bij RTL Boulevard en ze maakt culinaire reizen voor 24Kitchen. Op Miljuschka.nl neemt ze je mee in haar wereld, deelt ze de lekkerste recepten met je, geeft de beste kooktips en laat je zien dat goed en lekker eten echt niet ingewikkeld hoeft te zijn.